Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Elymus caninus & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Grame(-de-chin)

Elymus caninus

Poaceae Graminaceae

Noms en français : Chiendent des chiens, Froment des chiens.

Descripcioun :
Planto en mato, emé de fueio pulèu larjo (4-10 mm), bèn verdo, que porton quàuqui long péu dessubre e pas dessouto (fotò). I'a d'auriheto à la baso de la fueio e uno lengueto merletado (fotò). L'espigo fai de 5 à 20 cm emé 5 à 14 espigau (de 2 à 7 flour) que la glumo èi de l'autre coustat de la cambo. Aquesto glumo porto uno aresto de 3 à 5 costo (fotò). Li lemma porton, éli, uno longo aresto peréu (1 à 2 cm).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 90(120) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Elymus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Prado umido - Ribiero - Colo - Basso mountagno
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Boureau
Ref. sc. : Elymus caninus (L.) L., 1755 (= Roegneria canina (L.) Nevski, 1934 )

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Elymus caninus & Paeonia officinalis

ges
ges
C
RR
RR
C
C
C

Coumpara Grame(-de-chin) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò